07-08-17, redwood meadows camping ground plekje 4

https://www.recreation.gov/camping/map_of_Redwood_Meadow/r/campgroundMap.do?page=map&search=site&contractCode=NRSO&parkId=71608

Heerlijk geslapen en vroeg weer op en eerst een lekker ontbijtje bij het motel. We mochten zelf wafels klaarmaken en dat gaat er altijd wel in. Daarna reden we de Sherman pas om naar Sequoia forest te komen. Onderweg reden we fout (maar dat wisten we toen nog niet) en zagen een dame langs de kant van de weg zitten op een krukje. Ze vroeg om hulp omdat haar accu van haar busje leeg was. De mannen hadden het zo gefikst en ze kon weer verder. Ze kampeerde hier helemaal alleen, wel stoer! Aangekomen op de camping zagen we tegenover ons plekje een oud echtpaar. Hun cabin die achter op hun truck stond was weggezakt en bovenop de motorkap van de truck terecht gekomen. De picknicktafel stond er onder en met een touw hadden ze geprobeerd de boel te stabiliseren. Het ongeval was gisterenavond gebeurd. De grond was letterlijk onder de cabin weggezakt. Hun dochter was hulp halen en later hoorden we dat er morgen een kraan zou komen om de cabin weer op de truck te zetten. We boden hen onze hulp aan maar ze wisten niet wat we voor ze konden doen. We maakten een praatje en gingen de tenten opzetten. We hebben een supermooi plekje aan een klein stroompje tussen de sequoia’s in. Achter het stroompje is een meadow met mooie bloemetjes, net een sprookje. Jessie en Lars hebben hun tent aan de andere kant van het stroompje gezet. Richard maakte met hulp van de kids een soepje en ik nodigde onze overburen uit. Bleek dat ze amper iets gegeten hadden en erg blij waren met ons aanbod. Konden we eindelijk iets terug doen voor de Amerikanen.

Na het eten kleden we ons om en gingen op zoek naar de Alder waterslide. Dit is een natuurlijke waterglijbaan. We hadden hem zo gevonden en wij erop af. Gewapend met zonnebrand, handdoeken en plastic zakjes om onder onze billen te doen om beter te kunnen glijden, zouden we het klusje wel eens klaren. De slide is super glad, een gletsjer is er niets bij. We waren helemaal alleen en we kwamen heelhuids aan. Toch hadden we iets te vroeg gejuicht want Lars gleed uit en belande pardoes onderaan de slide in het water. Geen pijn gedaan gelukkig, maar wat hebben we gelachen. Oké, we waren nu gewaarschuwd. We bleven er zeker 3 uur en hadden erg veel plezier. Op de terugweg gleed ik onderuit en bezeerde mijn stuitje, au. Morgen komen we hier weer terug als we tijd over hebben. Daarna wilde ik op zoek naar natuurlijke jacuzzi’s, die had ik op Google earth gezien. Helaas konden we die niet vinden, dan maar op zoek naar een plek om eten voor straks in te slaan. We kwamen terecht in Johnsondale en we vonden het maar een rare plek. Dit kwam waarschijnlijk ook omdat we een dorp verwacht hadden, maar uitkwamen in een zestiger jaren (timeshare) resort. Er stonden een aantal houten huisjes aan een meertje en het was zo goed als verlaten, wat het geheel een spookachtig uiterlijk gaf. Er was een winkel en we kochten er voor een megabedrag eten voor vanavond. Voornamelijk wat blikvoer, een ijsbergsla, 2 uien, 1 rotte tomaat, een stukje kaas, eieren en 6 ijsjes en we waren 48 dollar lichter. Aangezien een mens toch moet eten gaan we niet zeuren en genieten er zo dadelijk des te meer van………